همبرگر و سینما، تاریخی مشترک

آیا می دانید همبرگر ها و فیلم ها تقریباً هم سن هستند؟ هر دو در ابتدای قرن 20 برجسته شدند. هر یک از آن ها یک داستان منشأ رقابتی و مبهم دارند. کلمات “همبرگر” و “هالیوود” (به همان تعداد هجی) ، تداعی کننده نوع مارک خاصی از فرهنگ پاپ آمریکا را به ذهن متبادر می کند. برای درک بهتر این رابطه و همزیستی، بیایید  نگاهی به نحوه استفاده از همبرگر در تاریخ فیلم متحرک بیندازیم. در این مقاله به قبل از سال 1980 میرویم. به دوران شروع فیلم و شروع همبرگر.

روزهای اولیه ورود همبرگر به سینما (1920-1950)

شاید اولین حضور همبرگر در یک فیلم در سال 1927 بود. اگرچه در کارت (در سینمای صامت کارت هایی برای نشان دادن جملات نشان داده می شدند.) عنوان به هات داگ اشاره شده است ، اما Clara Bow به وضوح در حال خوردن همبرگر دیده می شود.

مخاطبان دهه 1930 به یك دلیل دائماً یادآوری های ظریف از همبرگر دارند. درسال 1929 بود که انیمیشن ملوان زبل معرفی شد. در این انیمیشن شخصیتی بود به نام ویمپی که عاشق همبرگر بود.

این نشان دادن های مداوم در دهه 30 میلادی به حدی بود که همبرگر به ناخودآگاه مردم منتقل شده بود. در آن زمان تقریبا تمام برنامه سازان می دانستند که قبل از نشان دادن برنامه آن ها ملوان زبل پخش می شود و در آن ویمپی می آید و از همبرگر سخن می گوید.

در آن زمان یکی از اصلی ترین جرقه های بیشتر شدن تقاضا برای همبرگر را میتوان در فیلم “من یک فراری از یک گروه زنجیری هستم ” جستجو کرد. پل مونی پیشنهاد یک برگر رایگان را می پذیرد اما به یک سرقت غذاخوری تبدیل می شود.

و یا در فیلمی دیگر کلودت کولبرت در فیلم “در یک شب اتفاق افتاد-1939” در کنار یک تابلوی تبلیغاتی “چیزبرگر” می‌ایستد و سیگار می کشد.

در سال 1940 همبرگر با فیلم های رائول والش همچنان خود نمایی می کند. با فیلم هایی مانند آن ها در شب رانندگی می کنند (1940) و کارکنان (1941). و یا در سال 1945 در فیلم فرشته های سقوط کرده به کارگردانی اتو پرمینگز دانا اندرو با سفارش یک قهوه و همبرگر عاشق گارسن آنجا با بازی لیندا دارنل می شود و سرنوشتش را جور دیگری رقم میزند. یکی دیگر از این لحظات نوآورانه (البته برای همبرگر) در فیلم میلدرد پیرس به کارگردانی مایکل کورتیز (1945) است هنگامیکه دختر جوان کراوفورد قبل سوار شدن به ماشین تقاضای یک همبرگر می کند.

ظهور همبرگر به عنوان نماد (1950-1980)

1950 تا 1980 یک دوره بسیار پر فروغ از ظهور همبرگر در فیلم ها است. این وعده غذایی معمولاً به عنوان نماد مورد استفاده قرار می گرفت و به عنوان جایگزین ایده یا مفهومی عمل می کرد.

در آن دوران همبرگر به دلیل ظهور زنجیره های فست فود در سراسر کشور ، با هویت آمریکایی ارتباط نزدیکی پیدا کرد:

سونیک در 1953 ، برگر کینگ در 1954 ، مک دونالد در 1955 و وندی در 1969.

در اواخر سال 1953 How To Marrying A Millionaire ، همبرگر می آید که نمایانگر ساده ترین سمت زندگی برای مرلین مونرو ، لورن باکال و بتی گرابل است.

در فیلم “ملاقات ابوت و کاستلو (1955) هنگامی که دو شخصیت سعی دارند تا یک مدالیون نفرین شده را در جای دیگری قرار دهند  آن نماد مانند همبرگر است.

در سال 1956 راک هادسون عدم تحمل نژادپرستی را در یک همبرگر فروشی به نمایش می گذارد. شرلی مک لین در فیلم “بعضی دوان دوان آمدند. (1958)” استقلال خود را با همبرگر نشان میدهد.

در فیلم این اتفاق در ناپل رخ داد (1960) ، کلارک گیبل به یک محلی می آموزد که چگونه یک همبرگر بخورد. از این سکانس میتوان به صادرات بصری مستقیم از فرهنگ آمریکایی یاد کرد. در سال 1967 در دو فیلم همبرگر است که خود نمایی می کند.

فیلم بانی و کلاید سکانس شام آن ها که در یک همبرگر فروشی است.

فیلم فارغ التحصیل که در آن داستین هافمن در کنار یک دکه همبرگر فروشی میرود و سعی دارد الین را فراموش کند.

جک نیکلسون ، اوتیس یانگ و رندی کوئید با فرار کردن در فیلم آخرین جزئیات (1973) وظایف دریایی خود را انجام نمی دهند. آن ها بعد از پیاده شدن از اتوبوس چه می کنند؟ یک همبرگر می گیرند و یک قدم به شورش نزدیک می شوند.

اما نمیتوان از فیلم “دیوارنویسی آمریکایی (1975)” گذشت. زندگی چند جوان آمریکایی که با برگر و میلک شیک اجین شده است.

از دیگر فیلم های آن سال ها میتوان به “تب شب یکشنبه (1977)” با بازی جان تراولتا و “اسموکی و بندیت (1977)” اشاره کرد.